دولت ایالات متحده استراتژی پنج ساله خود را برای استفاده از بودجه قانون CHIPS برای تقویت صنعت نیمه هادی آمریکا منتشر کرده است. این مقاله 61 صفحه ای (پیوند پی دی اف) چهار هدف کلیدی و کلی را که شورای ملی علم و فناوری امیدوار است ظرف پنج سال به آنها دست یابد، ترسیم می کند: تحقیقات سریع و موفق برای فناوری های میکروالکترونیکی آینده، تبدیل تحقیقات به محصولات قابل تولید، رشد و آموزش نیروی کار نیمه هادی. و ایجاد روابط بین بازیگران مختلف صنعت، خصوصی و عمومی.
مقاله استراتژی، با عنوان استراتژی ملی تحقیقات میکروالکترونیک، توسط کمیته فرعی رهبری میکروالکترونیک از شورای ملی علم و فناوری (NSTC)، سازمانی که بخشی از کاخ سفید است، نوشته شده است. NSTC به تسهیل اهداف مرتبط با علم دولت فدرال و رئیس جمهور کمک می کند. از آنجایی که قانون چیپس و رقابت ملی در صنعت نیمه هادی ها اولویت اصلی دولت بایدن بوده است، جای تعجب نیست که NSTC مقاله ای در مورد اهدافی که می خواهد به آن دست یابد منتشر کرد.
یک استراتژی پنج ساله ممکن است تداعی کننده برنامه های پنج ساله چین و اواخر اتحاد جماهیر شوروی باشد. با این حال، برخلاف آن برنامه‌های متمرکز بر اقتصاد، مقاله NSTC اعداد سختی را ارائه نمی‌کند که به صنعت نیاز دارد تا به آن ضربه بزند، و به جای صرفاً اقتصاد، بر موضوعات متنوع‌تری تمرکز دارد. NSTC مقاله خود را به عنوان «چارچوبی برای ادارات و آژانس‌های فدرال، دانشگاه، صنعت، سازمان‌های غیرانتفاعی، و متحدان و شرکای بین‌المللی» توصیف می‌کند که احتمالاً به نفع ایالات متحده و کشورهای دوست به «شکل دادن به حوزه نیمه‌رسانا» کمک می‌کند.
چهار هدف اصلی در پنج سال
چهار هدف اصلی وجود دارد که دولت ایالات متحده می خواهد طی پنج سال آینده به آنها دست یابد، که عبارتند از: “فعال کردن و تسریع پیشرفت های تحقیقاتی برای نسل های آینده میکروالکترونیک”. “پشتیبانی، ساخت و پل سازی زیرساخت های میکروالکترونیک از تحقیقات تا تولید”؛ “رشد و حفظ نیروی کار فنی برای تحقیق و توسعه میکروالکترونیک تا اکوسیستم تولید”؛ و “ایجاد یک اکوسیستم نوآورانه میکروالکترونیک پر جنب و جوش برای تسریع انتقال تحقیق و توسعه به صنعت ایالات متحده.”
مقاله بسیار طولانی و پیچیده است، اما به بیان مختصر، می گوید که چگونه بودجه قانون چیپس باید برای بهبود تحقیق و توسعه (R&D)، تولید و آموزش استفاده شود. هدف اول بر تحقیق و توسعه برای مواد نیمه هادی، ابزار، بسته بندی و تبدیل “نوآوری ها به فرآیندهای ساخت شایسته تولید” متمرکز است. به عنوان همتای هدف یک، هدف دو به دنبال رسیدگی به “شکاف آزمایشگاه به فاب” است، زیرا تحقیق به خودی خود چندان مفید نیست. به طور خاص، NSTC کسب و کارهای کوچک و دانشگاهیان را در اولویت قرار می دهد تا به منابع لازم برای ساخت و آزمایش تراشه ها دسترسی پیدا کنند.
آموزش و نیروی کار صنعت نیمه هادی دغدغه سومین هدف است. یکی از بخش‌های این امر این است که مربیان و دانش‌آموزان در مورد همه رشته‌های مختلف مرتبط با رشته، حتی تا سطح K-12، بدانند. NSTC همچنین افزایش برنامه های درسی دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد را توصیه می کند و می گوید: “تحصیل دروس کافی نیست.”
این مقاله همچنین تعامل با عموم مردم را برای افزایش آگاهی و کنجکاوی در مورد سیلیکون توصیه می‌کند و پیشنهاد می‌کند نمایشگاه‌های موزه‌ای و استفاده از مسابقات برای جلب علاقه عموم ایجاد شود. مدل واضح این تلاش ها ناسا خواهد بود، همانطور که بسیاری از آمریکایی ها از سنین پایین در مورد سیارات، فضانوردان و سایر موضوعات مرتبط با فضا یاد می گیرند.
چهارمین و آخرین هدف بر روی اکوسیستم نیمه هادی و ترویج همکاری بین گروه های مختلف آن تمرکز دارد. NSTC همکاری عمیق‌تری را بین نهادهای مختلف در بخش‌های دولتی و خصوصی، از جمله سازمان‌های دولتی، مؤسسات دانشگاهی و شرکت‌ها پیش‌بینی می‌کند. این مقاله همچنین تمرکز ویژه‌ای بر کمک به استارت‌آپ‌ها دارد، زیرا آنها برای راه‌اندازی به پول زیادی نیاز دارند اما ممکن است برای مدتی سودی نداشته باشند.
واضح است که این صنعت در حال حاضر تا رسیدن به اهداف NSTC که در مقاله ذکر شده است بسیار فاصله دارد. در حال حاضر، بیشتر تمرکز قانون تراشه‌ها، تأمین مالی شرکت‌های بزرگی مانند اینتل و TSMC است تا کارخانه‌های آمریکایی آنها بتوانند به موقع تکمیل شوند. احتمالاً به همین دلیل است که این مقاله فرض می‌کند پنج سال برای دستیابی به همه این اهداف لازم است، که ممکن است حتی سخت‌تر و مهم‌تر از ساختن ساختمان‌ها برآورده شود.
