پس از بازنشستگی از اینتل در سال 2006، مور زمان خود را بین کالیفرنیا و هاوایی تقسیم کرد و به عنوان رئیس هیئت مدیره بنیاد گوردون و بتی مور تا انتقال به رئیس بازنشسته در سال 2018 خدمت کرد. مور همچنین به عنوان یکی از اعضای هیئت مدیره Conservation International و Gilead خدمت کرده است. Sciences, Inc. او عضو آکادمی ملی مهندسی، عضو انجمن سلطنتی مهندسین، و عضو موسسه مهندسین برق و الکترونیک بود. او از سال 1995 تا اوایل سال 2001 به عنوان رئیس هیئت امنای موسسه فناوری کالیفرنیا خدمت کرد و به عنوان معتمد مادام العمر ادامه داد.
علاوه بر نقش مهم مور در تأسیس دو شرکت فناوری پیشگام در جهان، او در سال 1965 اعلام کرد که تعداد ترانزیستورهای یک مدار مجتمع هر سال دو برابر می شود – پیش بینی ای که به قانون مور معروف است.
گوردون ارل مور در 3 ژانویه 1929 در سانفرانسیسکو از والتر هارولد و فلورانس آلمیرا “میرا” (ویلیامسون) مور به دنیا آمد. مور در دانشگاه ایالتی سن خوزه، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، و موسسه فناوری کالیفرنیا تحصیل کرد و در آنجا مدرک دکترا گرفت. در شیمی در سال 1954.
مور همچنین در طول زندگی خود تمرکز و انرژی خود را به امور بشردوستانه، به ویژه حفاظت از محیط زیست، علم و بهبود مراقبت از بیمار اختصاص داد. او با همسر ۷۲ ساله‌اش، بنیاد گوردون و بتی مور را تأسیس کرد که از زمان تأسیس آن در سال ۲۰۰۰، بیش از ۵.۱ میلیارد دلار به امور خیریه اهدا کرده است.
هاروی فاینبرگ، رئیس بنیاد گفت: “کسانی از ما که با گوردون ملاقات و کار کردیم، برای همیشه از خرد، فروتنی و سخاوت او الهام خواهیم گرفت.” “اگرچه او هرگز نمی خواست نام آشنا باشد، چشم انداز گوردون و کار زندگی او نوآوری های خارق العاده و پیشرفت های تکنولوژیکی را که زندگی روزمره ما را شکل می دهد، ممکن کرده است. با این حال این دستاوردهای تاریخی تنها “بخشی از میراث او هستند. سخاوت او و بتی به عنوان بشردوست خواهد بود. جهان را برای نسل های آینده شکل می دهد.”
با اثبات صحت پیش‌بینی‌اش در سال 1965، مور در سال 1975 برآورد خود را از دوبرابر شدن ترانزیستورها در یک مدار مجتمع هر دو سال یک‌بار برای 10 سال آینده اصلاح کرد. در هر صورت، این ایده که فناوری تراشه‌ها با سرعتی تصاعدی در حال توسعه است و به طور مداوم الکترونیک را سریع‌تر، کوچک‌تر و ارزان‌تر می‌کند، به نیروی محرکه صنعت نیمه‌رسانا تبدیل شده و راه را برای استفاده فراگیر از تراشه‌ها در میلیون‌ها محصول روزمره هموار کرده است. .
در سال 2022، گلسینگر تغییر نام پردیس Ronler Acres در اورگان – جایی که تیم‌های اینتل در حال توسعه فناوری‌های فرآیند آینده هستند – به پارک گوردون مور در Ronler Acres تغییر نام داد. ساختمان RA4 که بخش عمده ای از گروه توسعه فناوری اینتل را در خود جای داده است، با کافه آن به نام The Gordon به The Moore Center تغییر نام داده است.
قبل از تأسیس اینتل، مور و نویس به تأسیس Fairchild Semiconductor کمک کردند، جایی که آنها نقشی اساسی در اولین تولید تجاری ترانزیستورهای سیلیکونی منتشر و بعداً اولین مدارهای مجتمع تجاری قابل دوام در جهان داشتند. این دو قبلاً زیر نظر ویلیام شاکلی، مخترع ترانزیستور و بنیانگذار Shockley Semiconductor، که اولین شرکت نیمه هادی بود که در دره سیلیکون تأسیس شد، با هم کار کرده بودند. مور و نویس پس از ادامه راه های جداگانه خود، اندی گرو، مدیرعامل آینده اینتل را به عنوان سومین کارمند خود استخدام کردند و هر سه آنها اینتل را به یکی از بزرگترین شرکت های جهان تبدیل کردند. آنها با هم به عنوان “Intel Trinity” شناخته شدند و میراث آنها تا به امروز ادامه دارد.
با فیرچایلد و اینتل به موفقیت مالی رسید. مور و همسرش با کمک های فردی که بسیاری از آنها ناشناس هستند، سپس بنیاد خانواده مور را تشکیل دادند و سرانجام در سال 2000، بنیاد گوردون و بتی مور را ایجاد کردند، مور و همسرش از طریق بشردوستی به دنبال تبدیل جهان به مکانی بهتر و بهتر برای آینده بودند. نسل ها اشتیاق او به تأثیرگذاری و سنجش، از نشانه های کار و آرزوهای بشردوستانه او بود.
او در سال 1990 مدال ملی فناوری را از جورج اچ دبلیو بوش پرزیدنت و مدال آزادی ریاست جمهوری، بالاترین افتخار غیرنظامی کشور را از رئیس جمهور جورج دبلیو بوش در سال 2002 دریافت کرد.
اندی برایانت، رئیس سابق هیئت مدیره اینتل، می‌گوید: «گوردون را به‌عنوان دانشمندی باهوش، سخنران صریح و تاجر زیرک به یاد می‌آورم که به دنبال ساختن دنیایی بهتر بود و همیشه کار درست را انجام می‌داد. شناختن او برایم افتخار بود و من از اینکه میراث او در فرهنگ شرکتی که به ایجادش کمک کرد زنده است، سپاسگزارم.”
در سال 1950 مور با بتی آیرین ویتاکر ازدواج کرد که از او جان سالم به در برد. از مور همچنین پسرانش کنت و استیون و چهار نوه به یادگار مانده است.
