فریم ورک عمیقاً در 16 کانکتور لپ تاپ فرو می رود

این احتمالاً آخرین غواصی عمیق ما در لپ‌تاپ Framework 16 قبل از شروع حمل و نقل است، و کسانی از شما که یکی از آنها را سفارش داده‌اید، می‌توانید عمیق‌تر برای خود جستجو کنید. ما تولید انبوه مادربردها را هفته گذشته آغاز کردیم، که تا زمانی که موارد باقیمانده باقیمانده را برای شروع ساخت سیستم کامل حل کنیم، آن را نگه خواهیم داشت. ممکن است از خود بپرسید: آیا واقعاً به تجزیه و تحلیل کانکتور عمیق نیاز داریم؟ پاسخ یک بله چشمگیر است!” » پر طنین انداز، زیرا اتصال دهنده ها به طور شگفت انگیزی از پیچیده ترین و حیاتی ترین عناصر در ساختن یک محصول نازک، بادوام، با کارایی بالا و تعمیر آسان هستند. کانکتورها رابط های الکتریکی و مکانیکی بین ماژول های سیستم هستند.

آنها هستند که محصول را ماژولار می کنند! هر کانکتور باید به راحتی درگیر شود، در صورت لرزش یا افتادن به طور تصادفی جداشدن آن دشوار باشد، در صورت اتصال مجدد مکرر محکم باشد، به اندازه کافی نازک باشد که در یک فضای کوچک قرار بگیرد، از یکپارچگی و قدرت سیگنال الکتریکی صدا داشته باشد، ساخت آسان و ارزان باشد. پیچیده ترین کانکتورهای ما از ده ها قطعه فلزی ریز تشکیل شده اند که به صورت پوسته های پلاستیکی یا فلزی شکل گرفته اند. با توجه به پیچیدگی، ترجیح ما همیشه یافتن کانکتورهای تجاری موجود است که دارای سابقه ثابت شده باشند. با این حال، گاهی اوقات ما با سناریوهای اتصال متقابل منحصربه‌فردی مواجه می‌شویم که به هیچ چیز اضافه نمی‌شوند. در این موارد، ما مجبوریم راه حل های خود را شخصی سازی کنیم. با Framework Laptop 16، ما دو مورد را توسعه دادیم تا اکوسیستم های ماژول جدید خود را فعال کنیم.

کانکتور ماژول ورودی

اولین کانکتوری است که با ماژول های ورودی و ماژول تاچ پد ارتباط برقرار می کند. این همان چیزی است که به ماژول‌های قابل تعویض گرم اجازه می‌دهد که اجازه سفارشی‌سازی کامل دک ورودی را در لپ‌تاپ Framework 16 می‌دهد. از منظر سیگنال، این یکی نسبتاً ساده است. تنها هشت پین وجود دارد که تا یک آمپر با ولتاژ 5 ولت را پشتیبانی می کند و سیگنالی سریعتر از USB 2.0 ندارد. با این حال، از نقطه نظر مکانیکی این بسیار دشوار بود. هنگامی که ماژول های ورودی برداشته می شوند، پین ها در معرض دید قرار می گیرند، به این معنی که برای جابجایی باید بسیار محکم باشند. علاوه بر این، به دلیل نحوه درگیر شدن ماژول تاچ پد ما، کانکتورها باید نه تنها نیروی فشاری، بلکه چرخه های زیادی از نیروی برشی را نیز تحمل کنند. همه اینها نیز باید در ضخامت بسیار محدودی کار کنند. ما ابتدا با یک کانکتور فنری (سمت چپ) در طول ساخت EVT خود شروع کردیم، اما متوجه شدیم که خم شدن تصادفی و شکستن پین ها آسان است. سپس به سرعت به سراغ یک راه حل پین pogo (سمت راست) رفتیم و با CFE، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پوگو در جهان، برای ایجاد یک راه حل سفارشی کار کردیم. پین های برنجی با وجود قطر 0.8 میلی متری، بسیار بادوام هستند. آنها برای 10000 چرخه رتبه بندی شده اند و حتی اگر بخواهید این کار را انجام دهید آسیب دیدن آنها دشوار است.

اینترپوزر جای انبساط

کانکتور دوم از نظر الکتریکی بسیار پیچیده تر است. این interposer است که مادربرد را به ماژول های فضای توسعه متصل می کند. این همان چیزی است که به ماژول‌های با کارایی بالا مانند پردازنده‌های گرافیکی مجزا با ماژول‌های گرافیکی در لپ‌تاپ Framework 16 امکان ارتقاء می‌دهد. این دارای دو رابط 74 پین است که از 8 خط PCIe 4.0 (و احتمالاً بالاتر)، DisplayPort و > 10 آمپر در ولتاژ 20 ولت پشتیبانی می‌کنند. برآوردن این مشخصات بسیار دشوار است، و با توجه به نیاز ما برای ساختن این کانکتوری که کارکردن و کارکرد مکرر آن آسان است، حتی پیچیده‌تر می‌شوند. ما با کانکتور FXBeam تجاری موجود Neoconix شروع کردیم که در تلاش های مارک های دیگر برای ایجاد یک سیستم گرافیکی مدولار در لپ تاپ استفاده شده است. ما به سرعت متوجه شدیم که این کانکتورها (سمت چپ در تصویر) فقط یک بار قابل نصب هستند. هنگام برداشتن، جابجایی و نصب مجدد، خم کردن یا شکستن پین های کوچک آسان بود. سپس با Neoconix همکاری نزدیکی کردیم تا نسخه سفارشی FXBeam خود را بسازیم (راست در تصویر) سازگار با همان رابط مادربرد، اما بسیار قوی تر. این سازه پین‌ها را در جای خود قلاب می‌کند و از تغییر شکل آن‌ها توسط نیروی در هر جهت جلوگیری می‌کند. با تشکر از این، interposer برای حمل و نقل مکرر و دوچرخه سواری ایمن است، و به شما امکان می دهد به راحتی بین ماژول های محل گسترش جابجا شوید.