معمولاً پردازنده‌های مدرن از حافظه نهان L1، L2 و L3 استفاده می‌کنند که نسخه L1 سریع‌ترین و کوچک‌ترین است، در حالی که بقیه بزرگ‌تر اما کندتر هستند. گنجاندن حافظه نهان L4 اغلب ضروری نیست، زیرا این نوع کش می‌تواند ناحیه بزرگی را در تراشه پردازنده مصرف کند و در عین حال سود کمی را به همراه داشته باشد و در نتیجه هزینه ساخت را افزایش می‌دهد. با این حال، با Meteor Lake و طراحی کاشی‌های چند قالبی آن، ما نمی‌دانیم که کش L4 به کجا ختم می‌شود. ما می‌توانیم ادغام را در کاشی پایه ببینیم که شامل هسته‌های محاسباتی و عناصر محاسباتی ضروری است. این بسیار منطقی است زیرا منطق نیاز به دسترسی به حافظه سریع دارد و L4 می تواند عملکرد را در برنامه های خاص بهبود بخشد.
مرجع اخبار سخت افزار کامپیوترایران
در آخرین وصله‌های هسته لینوکس، مهندسان اینتل پشتیبانی اولیه را برای نسل پردازنده Meteor Lake با برخی ویژگی‌های بالقوه هیجان‌انگیز ارائه می‌کنند. در پچ ارائه شده دیروز، مهندس اینتل خاطرنشان کرد: “در MTL، GT دیگر نمی تواند در LLC تخصیص دهد – فقط CPU می تواند. این، با اضافه شدن پشتیبانی کش ADM/L4، به روز رسانی جدول MOCS/PAT را فراخوانی می کند.” نتیجه آن این است که از Meteor Lake، گرافیک یکپارچه دیگر نمی تواند در آخرین سطح کش (LLC) تخصیص یابد، حافظه نهان با بالاترین شماره که توسط هسته ها قبل از بازیابی از حافظه قابل دسترسی است. در عوض، فقط هسته های CPU را می توان به آن اختصاص داد. حتی جالب تر، ذکر سطح 4 (L4) حافظه پنهان سکوی Meteor Lake است. برای اولین بار پس از Haswell و Broadwell، اینتل ممکن است در حال برنامه ریزی برای بازگرداندن حافظه پنهان L4 و ادغام آن در CPU باشد.
تحریریه Techpowerup
